Jestem wrocławianinem, historykiem specjalizującym się w historii najnowszej, historii Niemiec, integracji europejskiej, stosunkach polsko-niemieckich w XX w., Public History i Visual History, dziejach Polaków w Niemczech, międzynarodowych badaniach podręcznikowych i profesorem Uniwersytetu Wrocławskiego (ORCID: 0000-0002-6288-2139).
Studia, studia i jeszcze raz studia
Urodziłem się 27 stycznia 1967 r. Uczęszczałem do klasy z poszerzonym językiem niemieckim w X LO im. Stefanii Sempołowskiej. Po zdaniu matury w 1986 r. rozpocząłem studia w Instytucie Historycznym Uniwersytetu Wrocławskiego. Byłem uczestnikiem seminarium magisterskiego prof. Wojciecha Wrzesińskiego. Studia zakończyłem w 1991 r. pracą magisterską pt. „Enno Meyer a Polska i Polacy. Z badań nad początkami Wspólnej Komisji Podręcznikowej PRL-RFN”, która dwa lata później została opublikowana. W październiku 1991 r. rozpocząłem pracę jako asystent w zakładzie historii najnowszej Instytutu Historycznego.
W 2000 r. w tymże instytucie obroniłem z wyróżnieniem rozprawę doktorską, której promotorem był prof. W. Wrzesiński. Nosiła ona tytuł: „Warszawa-Berlin-Bonn. Stosunki polityczne w latach 1949-1958”. W tym też roku mianowano mnie adiunktem.
W pierwszych latach pracy zawodowej uzupełniałem swoją wiedzę na stażach naukowych w Niemczech. W latach 1991-1992 odbyłem studia uzupełniające na Universität des Saarlandes w Saarbrücken w ramach kierunku „Osteuropäische Geschichte”. Opiekunem naukowym był prof. Jörg K. Hoensch. W 1994 r. Fundacja im. Konrada Adenauera przyznała mi dwuletnie stypendium promocyjne, które odbyłem na Philipps Universität w Marburgu. Uczęszczałem m.in. na zajęcia seminarium doktorskiego prof. Hansa Lemberga. W kolejnych latach wielokrotnie korzystałem z różnych wyjazdów stypendialnych, realizując projekty badawcze i zbierając materiały do pracy habilitacyjnej.
Instytut Historyczny, Centrum Brandta
W 2007 roku w Instytucie Historycznym odbyło się moje kolokwium habilitacyjne na podstawie książki pt. „Polskie zabiegi o odszkodowania niemieckie w latach 1944/45-1975”. Recenzentami byli prof. prof. Anna Wolff-Powęska, Włodzimierz Borodziej, Jan Rydel i Wojciech Wrzesiński. Książka spotkała się z dużym zainteresowaniem, dzięki czemu możliwe stało się jej drugie wydanie. W 2013 roku uzyskałem tytuł profesora nauk humanistycznych.
W 2002 roku powierzono mi obowiązki dyrektora założyciela Centrum Studiów Niemieckich i Europejskich im. Willy Brandta na Uniwersytecie Wrocławskim (CSNE). W krótkim czasie udało mi się zorganizować pracę placówki, uruchomić różne serie wydawnicze, zorganizować liczne konferencje i dyskusje oraz uczestniczyć w realizacji międzynarodowych projektów badawczych. Funkcję tą z przerwą w latach 2007-2009 pełnię do dziś (w 2009 r. wygrałem międzynarodowy konkurs na stanowisko dyrektora CSNE i kierownika katedry historii najnowszej). W CSNE kieruję doskonałym gronem współpracowników.
„Dyplomacja europejska”, „Interdyscyplinarne studia europejskie”, seminarium doktorskie
W 2010 r. we współpracy z Wydziałem Nauk Społecznych U. Wr. utworzyliśmy pierwszy na naszej uczelni makrokierunek „Dyplomacja europejska” (studia 1 stopnia), rok później studia 2 stopnia. Wypromowaliśmy wielu licencjuszy i magistrantów. W 2015 r. we współpracy z Wydziałem Nauk Historycznych i Pedagogicznych zorganizowaliśmy nowy kierunek studiów „Interdyscyplinarne Studia Europejskie” (studia 2 stopnia). Natomiast we współpracy z prof. Martinem Schulze-Wesselem (z LMU München) uruchomiliśmy w 2011 r. pierwsze na UWr polsko-niemieckie seminarium doktorskie „Polska i Niemcy we współczesnej Europie”. W 2015 r. pierwsi uczestnicy seminarium obronili z powodzeniem rozprawy doktorskie.
W roku akademickim 2019-2020 przewodniczyłem Radzie Dyscypliny Naukowej Historia, w 2020 roku zostałem wybrany na członka Senatu Uniwersytetu Wrocławskiego na kadencję 2020-2024.
W 2011 r. otrzymałem Złoty Krzyż Zasługi „za zasługi na rzecz rozwoju nauki”, w 2019 Krzyż Zasługi na Wstędze Orderu Zasługi Republiki Federalnej Niemiec „za zaangażowanie na rzecz przyjaźni polsko-niemieckiej oraz jego pracę naukową w tym obszarze”, natomiast w 2021 medal upamiętniający 30 rocznicę Pokojowej Rewolucji i Zjednoczenia Niemiec „Sachsen” – Land der Friedlichen Revolution” za szczególne zasługi dla relacji polsko-niemieckich i zaangażowanie obywatelskie.